Предыдущая страница реферата | 12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22 | Следующая страница реферата

У вершы «Малітва», які датуецца 1995-м годам, аўтар-патрыёт звяртаецца да бога:

Смутнаю парою нелюдзімай,

Калі ўсё наўкол ідзе на злом,

Божа,

Захіні маю Радзіму

Мудрасцю,

Спакоем

І цяплом!

Цыкл вершаў «Брагінская вясна – 1986» прысвечаны аварыі на ЧАЭС. Пасля «чарнобальскай начы» паэт змяняе свой погляд на навуку і, увогуле, на людзей і жыццё. У кожным з гэтых вершаў паміж радкоў Г. Бураўкін задае пытанне: «А ці будзем мы жыць?!» І ў адным з гэтых твораў сам на яго і адказвае, што жыць мы будзем, але

Будзе, будзе да скону

Мне Чарнобыль балець…

Паэзія Г. Бураўкіна ахоплівае новыя тэмы, з кожным напісаным радком робіцца ўсё больш глыбока-псіхалагічнай (вершы «Пакуль жывы», «Чаму павінен плакаць чалавек…», «Удача…»), абагачаецца новымі думкамі, новымі падыходамі да раскрыцця старых тэм. Так, напрыклад, новы падыход да тэмы кахання лёгка заўважыць у вершы «Непрыгожых жанчын не бывае», у якім аўтар гаворыць, што нельга злічыць усіх прыгажунь вакол нас і тлумачыць назву твора такім чынам:

Непрыгожых жанчын не бывае.

Проста шмат невідушчых мужчын.

Настала пара цвяроза і разумна разабрацца ў праблемах часу, нашага веку, нашай гаспадаркі, нашай душы. Паэзія Генадзя Бураўкіна думае, разважае, сеючы разумнае, вечнае:

Якое шчасце —

Жыць на белым свеце,

Піць водар траў і цішыню бароў,

Твар падстаўляць пад чабаровы вецер

І мець сям'ю, работу і сяброў!

Якое шчасце —

Жыць зусім звычайна:

Браць кнігі з перапоўненых паліц,

І наліваць вадой крынічнай чайнік,

І ў садзе лісце прэлае паліць!

Рекомендуем скачать другие рефераты по теме: реферат группы, первый снег сочинение, сочинение рассказ.





Предыдущая страница реферата | 12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22 | Следующая страница реферата